|
วันพฤหัสบดี |
|
 |
|
| ลักษณะพระพุทธรูป | |
|
พระพุทธรูปปางนี้
อยู่ในพระอิริยาบถประทับนั่งขัดสมาธิราบ พระหัตถ์ทั้งสองหงายวาง ซ้อนกันบนพระเพลา
คือพระหัตถ์ขวาทับพระหัตถ์ซ้าย พระชงฆ์ขาวทับพระชงฆ์ซ้าย |
|
| ประวัติและความสำคัญ | |
| เมื่อพระมหาบุรุษบรมโพธิสัตว์
ทรงกำจัดพญามาร และเสนามารให้ปราชัยด้วยพระ บารมี ตั้งแต่เวลาสายัณห์มิทันพระอาทิตย์จะอัสดงคต
ก็ทรงเบิกบานพระทัยได้ปีติเป็นกำลัง ภายในสนับสนุนเพิ่มพูนแรงปฎิบัติภาวนาให้ยิ่งขึ้น
ดังนั้น พระองค์จึงมิได้ทรงพักให้เสียเวลา ทรงเจริญสมาธิภาวนาทำจิตใจให้ปราศจากอุปกิเลสจนจิตสุขุมเข้าโดยลำดับ
ไม่ช้าก็ได้ บรรลุปฐมฌาน ทุติยฌาน ตติยฌาน และจตุตถฌาน อันเป็นส่วนรูปสมบัติตามลำดับ
ต่อจากนั้น ก็ทรงเจริญญานอันเป็นองค์ปัญญาชั้นสูง ๓ ประการ ยังองค์พระโพธิญาณ
ให้เกิดขึ้นเป็นลำดับ ตามลำดับแห่งยามสามอันเป็นส่วนราตรี นั้นคือ ในปฐมยาม
ทรงบรรลปุพเพนิวาสานุสสติญาณ สามารถระลึกอดีตชาติที่พระองค์ทรง บังเกิดมาแล้วทั้งสิ้นได้
ในมัชฌิมยาม ทรงบรรลุจตูปปาตญาณ หรือทิพจักขุญาณ สามารถหยั่งรู้การเกิด การตาย
ตลอดจนการจุติและปฎิสนธิของสัตว์ทั้งหลายได้หมด ในปัจฌิมยาม ทรงบรรลุอาสวักขยญาณ
ทรงพระปรีชาสามารถทำอาสวะกิเลสทั้งหลาย ให้หมดสิ้นไป ด้วยปัญญาพิจารณาในปัจจยาการแห่งปฏิจจสมุปบาท
โดยอนุโลมและปฏิโลม ทั้งฝ่ายเกิดและฝ่ายดับ สาวไปข้างหน้าและสาวกลับไปมา แล้วทรงบรรลุอนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ
ตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าในเวลา ปัจจุสสมัยรุ่งอรุโณทัย ทรงเบิกบานพระหฤทัยอย่างสูงสุดในการตรัสรู้อย่างไม่เคยมีมาก่อน
ถึงกับทรงเปล่งอุทานเย้ยตัณหาอันเป็นตัวการก่อให้เกิดสงสารวัฏฏทุกข์แก่พระองค์หลาย
เอนกชาติว่า "นับแต่ตถาคตท่องเที่ยวสืบเสาะหานายช่างเรือนคือตัณหา ตลอดชาติอันจะนับประมาณ
มิได้ ก็มิได้พบท่านเลย นับแต่นี้ไป ท่านจะทำเรือนให้ตถาคตไม่ได้อีกแล้ว กลอนเรือนเราก็
ได้รื้อเสียแล้ว ช่อฟ้าเราก็ทำลายแล้ว จิตของเราปราศจากสังขารเครื่องปรุงแต่งมีกิเลสไป
ปราศแล้ว เราถึงความดับสิ้นไปแห่งตัณหาแล้ว" ในขณะนั้น มหาอัศจรรย์ก็บังเกิดมีขึ้น
กล่าวคือ พื้นมหาปฐพีอันกว้างใหญ่ก็หวั่นไหว พฤกษาชาติทั้งหลายก็ผลิตดอกออกช่องามตระการตา
เทพเจ้าทุกข์ชั้นฟ้าก็แซ่ซ้องสาธุการ โปรยปรายบุปผามาลัยทำสักการะบูชา เปล่งวาจาว่า
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงอุบัติขึ้นแล้ว ในโลก ด้วยปีติยินดีเป็นเหตุอัศจรรย์ที่ไม่เคยมีมาก่อน
เรื่องนี้จึงเป็นมูลเหตุให้มีการสร้างพระพุทธรูปปางตรัสรู เพื่อเป็นพุทธานุสสติ
ฉะนี้แล |
|
| คาถาสวดบูชา | |
| ปูเรนตัมโพธิสัมภาเร นิพพัตตัง โมระโยนิยัง เยนะ สังวิหิตารักขัง มหาสัตตัง วเนจรา จิรัสสัง วายะมันตาปิ เนวะ สักขิงสุ คัณหิตุง ฯ |
|
|
พระประจำวัน
|
|